O tym jak się oderwałam i zaszalałam...

Wczoraj na blogu Daisy pojawił się post z jej marzeniami na ten rok i to Ona podsunęła mi pomysł na moją listę, z moimi marzeniami, i moja również jest nieskromna, oj nieskromna...

W świecie realnym nie lubię wydawać pieniędzy na ciuchy i dodatki, ale tu, wirtualnie, mogłam zaszaleć bez konsekwencji zwłaszcza na koncie i dać upust swojej wyobraźni, która podsuwała mi coraz to nowe pomysły i potrzeby, nie tylko w kwestii ubioru. I tak oto powstał ten post, w ramach relaksu i motywacji do dalszej pracy :)

Pierwsze, co nasunęło mi się na myśl, były klasyczne spodnie takie, które uwielbiam, a nie ma ich za dużo - wybrałam Hugo Bossa, a co!

 Płaszcz, również klasyczny krój. I tu już zaszalałam na maxa, od zawsze podobają mi się Burberry, najtańszy ponad 6 tys. :)

Kopertówka. Tych wśród torebek mam najmniej. Ta, Gosi Strojek, jest dość pojemna pojemna torebka w formie worka, łamanego na pół.

Sukienki uwielbiam. Tak, wiem na blogu tego nie widać, zresztą w realu ostatnio też nie, ale to prawda. Takie, jak Col Claudine, uwielbiam!

A ten zestaw to moje must have (ulubiony zwrot w blogosferze:)) - jeden z moich ulubionych modeli kozaków, sukienka jakiej mi brakuje (i taką muszę sobie kupić w najbliższym czasie) i przepiękny overlay Bajadera.

Jak wspomniałam wcześniej, brązowe kozaki na szerszym obcasie to jedne z moich ulubionych. Tu też zaszalałam Celine, Kors i Baldowski. Z Celine trochę, przesadziłam. Nie nie trochę, ale nie mogłam się im oprzeć.

Zegarek. Tych to już zupełnie mi brakuje, więc dołączyłam kilka do swojej listy marzeń.

I żeby te marzenia mogły się urzeczywistniać, to co muszę robić? Pracować! Więc wygodny fotel jest jak najbardziej wskazany.

M. jak zobaczył moją listę to stwierdził, że od dzisiaj nie ma mowy o odpoczynku :) Jak to nie ma? Na takim fotelu praca jest od razu relaksem. Znalazłam taki o nazwie Xenon. Ale on do szukania auta, już mnie nie zainspiruje, o nie! Chyba, że lampki na biurko...

Poduszki. Takim nigdy nie mogę się oprzeć :) I dobrze, że nie muszę...

A jak już, chociaż na chwilę, uda mi się położyć spać, to chociaż w ładnej pościeli :) Pościel Toma Taiora kocham chyba od zawsze:) Aha, zapomniałam, że zanim się położę to muszę wcześniej usiąść przed maszyną do szycia i  zszyć dwie poszewki. Niemcy nie mają dwusetek. OMG! A jak już uda zasnąć, to pewnie przyśnią mi się te wszystkie wspaniałości :)

Dziękuję Daisy, za świetną zabawę :).
Marzenia są po to by je spełniać, więc życzę Wam i sobie spełniania marzeń, nie tylko tych materialnych. I chociaż od czasu do czasu oderwania się od rzeczywistości.
A ja wracam na ziemię...